همواره برای کودکم مادر باش
خونین جگر و شکسته و پرپر باش
ای لاله که خون کربلا در تن توست
قنداقه ی خونین علی اصغر باش
*عبور سرخ * به زینب کبری سلام الله علیها
وقتی چکاچاک شمشیر ها
فرو نشست
و خورشید در شفق خون حسین ،
فرو رفــــــت ،
نسیم عزا دار
خاکستر خیمه ها را
بر سر و روی خود می ریخت ...
و تیغ زبانت
از فراز اشتران برهنه
گردن متجاوزان را
نشانه گرفت ...
دشمن ، نمی دانست
حسین ( ع ) حنجره اش را
در گلوی تــــــو نهاده است
و عباس ، دستهایش را
بر شانه های تو
پیوند زده است
و یزید ، نمی دانست که :
« نبرید مگر سر خویش را »
ای ذوالفقار علی !
چگونه بی شمشیر
در دو میدان جنگیدی ؟
چند لشکر خدا
تو را در کوفه و شام
یاری کردند؟
گرگ ها را
چگونه راندی؟
گل هایت عون و محمد را
از کدامین بهشت وام گرفته بودی
تا در عطش کربلا
نشا کنی؟
کدامین اقیانوس ، دل توست
که بر عون و محمد گریه نکردی ؟
و بر کدام ملک عطوفت
فرمان می رانی
که وقتی برادرت
فرات را سیراب می نمود ،
تو علی اکبر را
در دجله چشمانت ،
غسل دادی
دروازه کوفه ، هنوز
مُهر «اسکتوا» ی تو را
بر لب دارد
و زنگ های شتران
هنوز ایستاده اند ...
شمشیر صاعقه را
با کدام سرمایه
از خدا خریدی
و بر آن زن ناصبی زدی ؟!
ای مفسر آیات بی شمار !
آنگاه که دوزخیان
طبل رسوایی خویش را می زدند ،
عبور سرخ برادرانت را
آیه خیزران و دندان را
پرجم نیزه و سر بریده را
وطشت طلا و شراب را
چه زیبا تفسیر کردی !
ای امام صبور اسیران !
هنگامی که تو بذر عفت را
بر اشتران برهنه
به شام می بردی
وقتی روشنایی را
در کوچه های کوفه
ودر کاخ سبزمی کاشتی
در دلت چه آتشی بر پا بود؟
وقتی چهل وچهار ستاره را
از آسمان نینوا چیدی
تا در زمین شام بنشانی
نور خدا را تا کدامین سرزمین
پراکندی؟!
* برای شش ماهه ی امام حسین (ع)
همواره بـــرای نوگلم مـــــــادر باش
خونیــــن جگر وشکسته و پرپر باش
ای لالــه که خون کربلا در تن توست
قنداقه ی خونین علی اصغـــــر باش
به جرم عاشقی سر داد خورشید
تن ماه برادر داد خورشیــــــــــــد
کنار پیــــــــکر گلگــــــون اکبـــــــــر
گلوی سرخ اصغر داد خورشیـــــــد
* * *
همواره برای نو گلم مـــــــادر باش
خونین جگر و شکسته و پر پر باش
ای لاله که خون کربلا در تن توست
قنداقه ی خونین علی اصغــر باش
*شاخه گلی برای تو به اسماعیل هنیه و رزمندگان غزه
عید می آید ...
گذرگاه بسته است
از دنیای شاعران،
شاخه گلی برای تو می‌آورم،
قلاده ای برای «نتانیاهو»
لنگه کفشی برای "بان کی مون "
...
شاخه گلی برای تو
روسری‌ای برای «ابومازن»
کلوخی برای "السّی سی"
و اُفی برای دو «عبدالله» دو "عبدالشّیطان "
اسماعیل!
اینجا شِعب ابی‌طالب است یا کربلا؟!
یک شِعب و چند ابوسفیان؟!
یک کربلا و چند یزید؟!
گذرگاه را بسته‌اند
دل‌های ما گذرگاه نمی‌خواهد اسماعیل!
ترکش بمب‌های «باراک»
پیشانی بچه‌های ما را هم
سوزانده است
اسماعیل! اسماعیل!
دنیا کنار پنجره‌هایش مرده است
کنار هزاران هزار پنجره
و خونِ کودکانت
در بورس‌های نیویورک
معامله می‌شود
مزایده‌ی خون
مزایده‌ی نفت
مناقصه‌ی عشق،
مناقصه‌ی ...
اسماعیل!
دنیا پر شده از نمرود
از فرعون
از شمر
دنیا پر از گرگ شده است
اما
تو می‌دانی
شانه‌های شیطان
با لنگه کفشی
فرو می‌ریزد
تو بهتر از من می‌دانی
فردا، فرشتگان
دوباره
در باغچه‌های شما
نیلوفر خواهند کاشت؛
بلال‌ها از مأذنه‌ها بالا خواهند رفت
سیاهی خواهد مُرد
و سواحل غزه
در هیاهوی بچه‌ها
تنفس آبی خویش را
از سر خواهد گرفت.
6/ 11 /87 (ویرایش دوم : تیر 93 )
اگر چه سینه ای چون یاس داریم
حریـم دوستــــــــــــی را پاسداریم
به وقـتش دشمن بدخـــــــــو بداند
هزاران کربــــــــلا ، عباس داریم
* برای شش ماهه ی امام حسین (ع)
همواره بـــرای نوگلم مـــــــادر باش
خونیـــن جگر وشکسته و پرپر باش
ای لاله که خون کربلا در تن توست
قنداقه ی خونین علی اصغــــر باش
پاییز 91 (محرم 1434)
* برای شش ماهه ی امام حسین (ع)
همواره بـــرای نوگلم مـــــــادر باش
خونیـــن جگر وشکسته و پرپر باش
ای لاله که خون کربلا در تن توست
قنداقه ی خونین علی اصغــــر باش
می‌گویند : عید آمده است
گذرگاه بسته است
از دنیای شاعران،
شاخه گلی برای تو می‌آورم،
لنگه کفشی برای «لیونی»
روسری‌ای برای «مبارک»
و اُفی برای دو «عبدالله»
اسماعیل!
اینجا شِعب ابی‌طالب است یا کربلا؟!
یک شِعب و چند ابوسفیان؟!
یک کربلا و چند یزید؟!
گذرگاه را بسته‌اند
دل‌های ما گذرگاه نمی‌خواهد اسماعیل!
ترکش بمب‌های «باراک»
پیشانی بچه‌های ما را هم
سوزانده است
اسماعیل! اسماعیل!
دنیا کنار پنجره‌هایش مرده است
کنار هزاران هزار پنجره
و خونِ کودکانت
در بورس‌های نیویورک
معامله می‌شود
مزایده‌ی خون
مزایده‌ی نفت
مناقصه‌ی عشق،
مناقصه‌ی ...
اسماعیل!
دنیا پر شده از نمرود
از فرعون
از شمر
دنیا پر از گرگ شده است
اما
تو می‌دانی
شانه‌های شیطان
با لنگه کفشی
فرو می‌ریزد
تو بهتر از من می‌دانی
فردا، فرشتگان
دوباره
در باغچه‌های شما
نیلوفر خواهند کاشت؛
بلال‌ها از مأذنه‌ها بالا خواهند رفت
سیاهی خواهد مُرد
و سواحل غزه
در هیاهوی بچه‌ها
تنفس آبی خویش را
از سر خواهد گرفت.
