سفارش تبلیغ
صبا ویژن
محبّت دنیا خرد را تباه می کند و دل را از شنیدن حکمت باز می دارد و کیفری دردناک می آورد . [امام علی علیه السلام]
 
دوشنبه 96 بهمن 16 , ساعت 12:34 صبح

 http://shahrematlab.com/wp-content/uploads/2017/04/laleh4.jpg 

  به لاله های سرخ انقلاب

 

شانه هامان ،قلمرو شب بود

روزگار شکستن پــــــــــر ها

خنجر تیـــرگی فرو می رفت

در تن آفتاب بــــــــــــــاورها

 

فصل زخم و نمک، زمانه ی آه

فصل در هم شکستن ما بــود

هم گلوی بریده ی مهتـــــــاب

هم مزار ستاره، آنجــــــــا بود

 

خشکی و آتش وعطش را باغ

جای سبزینه ها به تن می کرد

هر درختی جوانـــــه هایش را

زیر خــاک ستم ، کفن می کرد

 

نخل های بلنـــــــــــــــد آزادی

دار هر سرو و هر صنوبـــر بود

شبنم گونــــه های گل ها هم

خون مظلوم صد کبـــــــوتر بود

 

حرف سبـــــز بــرادری ، ممنوع

فصل شمشیر و کینه و غم بود

جــــای جولان کرکسان، بسیار

سقف پـــرواز کاکلی ، کم بــود ...

 

تا که خورشیـــد مهربان، خندیـد

روشنی را به رنگ دل ها دوخت

با گل و سبزه ، همزبانی کــــرد

عاشقی را به لالــــه ها آموخت

 

خاک ، سرگرم مهــــربانی شد

خنده ی غنچه را به صحرا داد

نقش مرداب ، از ضمیرش رفت

آ ب و آییــــــنه ، رود و دریا داد

 

بــــاد آشفته ، عاشقی ها کرد

با درخت نجیب هشیـــــــــاری

کوچه با کوچه ، مهربان تر شد

در خیـــــابــان سبـــــز بیداری


جمعه 95 مرداد 29 , ساعت 5:4 عصر

رود ، آبشار و جنگل

 


گاهی می آیی

مثل یک خواب شیرین

از دور 

و نگاهت

آن قدر  به من نزدیک می شود

که من می توانم

وسعت هزار اقیانوس را

از پنجره هایش تماشا کنم

اشک هایت

زیباترین رودهای جهان را  

  به خانه ام می آورند

نفس هایت ...


   

گاهی می آیی

مثل یک خواب شیرین 

از دور

و گل های باغچه

با حریر لبخند   

به پیشوازت می آیند

شاخه های  کو کب

به احترامت

سر، خم می کنند   

آسمان در قدمت  

   بذر مهتاب می پاشد ...



سکوت می کنی

پرندگان 

سکوت می کنند

دنیا ساکت می شود...



می آیی

مثل یک خواب شیرین 

از دور

و انتشار عطر تو

فطرت کوه های پشت خانه را

تغییر می دهد

دست هایت

بوی خورشید

بوی سیب می دهند

 

می آیی

مثل یک ...


می خواهم سلامت کنم

نمی شود

می خواهم بگویم :"دلتنگت بودم"  

نمی شود

آسمان

نگران توست

فانوسی از سمت مشرق

سو سو می زند

و تو را می بینم

از پشت شیشه های اشک

دست در دست نسیم

به زیارتی بزرگ می روی

می خواهم بپرسم : «دوباره می آیی؟

نمی توانم

می خواهم بگویم : " دلواپست می شوم   "

نمی توانم

رد پایت

روی ماسه های مرطوب

زیارتگاه من می شود

و تاریکی

تا کمر کوه بالا می آید

 

 


سه شنبه 89 بهمن 12 , ساعت 9:21 صبح

 

شانه هامان ،قلمرو شب بود

روزگار شکستن پــــــــــر ها

خنجر تیـــرگی فرو می رفت

در تن آفتاب بــــــــــــــاورها

 

فصل زخم و نمک، زمانه ی آه

فصل در هم شکستن ما بــود

هم گلوی بریده ی مهتـــــــاب

هم مزار ستاره، آنجــــــــا بود

 

خشکی و آتش وعطش را باغ

جای سبزینه ها به تن می کرد

هر درختی جوانـــــه هایش را

زیر خــاک ستم ، کفن می کرد

 

نخل های بلنـــــــــــــــد آزادی

دار هر سرو و هر صنوبـــر بود

شبنم گونــــه های گل ها هم

خون مظلوم صد کبـــــــوتر بود

 

حرف سبـــــز بــرادری ، ممنوع

فصل شمشیر و کینه و غم بود

جــــای جولان کرکسان، بسیار

سقف پـــرواز کاکلی ، کم بــود ...

 

تا که خورشیـــد مهربان، خندیـد

روشنی را به رنگ دل ها دوخت

با گل و سبزه ، همزبانی کــــرد

عاشقی را به لالــــه ها آموخت

 

خاک ، سرگرم مهــــربانی شد

خنده ی غنچه را به صحرا داد

نقش مرداب ، از ضمیرش رفت

آ ب و آییــــــنه ، رود و دریا داد

 

بــــاد آشفته ، عاشقی ها کرد

با درخت نجیب هشیـــــــــاری

کوچه با کوچه ، مهربان تر شد

در خیـــــابــان سبـــــز بیداری

                                                                   بهمن 1372

 


چهارشنبه 88 آذر 11 , ساعت 1:57 صبح

گاهی می آیی

مثل یک خواب شیرین ، از دور

وچشم هایت آن قدر ، نزدیک می شوند

که من می توانم

وسعت هزار اقیانوس را

از پنجره های آن

تماشا کنم

اشک هایت

زیباترین رودهای جهان را

 به خانه ام می آورند

 

گاهی می آیی

 مثل یک خواب شیرین ، از دور

و گل های باغچه

با حریر لبخند

به پیشوازت می آیند

و کو کب ها

به احترامت

 سر ، خم می کنند

آسمان در قدمت

 بذر مهتاب می پاشد ...

 

سکوت می کنی

پرندگان ، سکوت می کنند

دنیا ساکت می شود

 

می آیی

مثل یک خواب شیرین ، از دور

و انتشار عطر تو

فطرت کوه های پشت خانه را

تغییر می دهد

دست هایت بوی خورشید ،بوی سیب می دهند

 

می آیی

مثل یک ...

می خواهم سلامت کنم

نمی شود

می خواهم بگویم :«دلتنگت بودم»

نمی شود

 

آسمان نگران توست

فانوسی از سمت مشرق، سو سو می زند

و تو را می بینم

از پشت شیشه های اشک

دست در دست نسیم

به زیارتی بزرگ می روی

 

می خواهم بپرسم : «دوباره می آیی؟

نمی توانم

می خواهم بگویم :«دلواپست می شوم»

نمی توانم

رد پاهایت

روی ماسه های مرطوب

زیارتگاه من می شود

و تاریکی تا کمر کوه بالا می آید

 

 



لیست کل یادداشت های این وبلاگ