زبان خردمند در پس دل اوست ، و دل نادان پس زبان او . [ و این از معنیهاى شگفت و شریف است و مقصود امام ( ع ) این است که : خردمند زبان خود را رها نکند تا که با دل خویش مشورت کند و با اندیشه خود رأى زند ، و نادان را آنچه بر زبان آید و گفته‏اى که بدان دهان گشاید ، بر اندیشیدن و رأى درست را بیرون کشیدن سبقت گیرد . پس چنان است که گویى زبان خردمند پیرو دل اوست و دل نادان پیرو زبان او . ] [نهج البلاغه]
 
پنج شنبه 94 اسفند 13 , ساعت 10:6 عصر

 

http://cdn.yjc.ir/files/fa/news/1394/7/18/3662979_690.jpg

ماه

آغاز نام تو بود

تاریکی

پایان راه من

چه غفلتی !

چه غفلتی !

می توانستم

زمزمه های زندگی را

از رودخانه ای بیاموزم

که سر به زیر و مهربان

رمزآلود

از حوالی چشم های روشن تو

می گذشت

و سحر گاهان

حریر آواز هایش را

به تنهایی پل

می بخشید

می توانستم

در مهتابی تو

از آن همه سنگلاخ

از آن همه پرتگاه هول انگیز

عبور کنم

با بال های عشق

می توانستم امّا ...


ماه

آغاز نام تو بود ...


 


سه شنبه 93 فروردین 12 , ساعت 11:7 صبح

 

 

*راز


آخرین رودخانه

آخرین پل

آخرین نگاه ...

آه ! چه زلزله هایی که هنوز

شب های بارانی مرا

                                 ویران می کنند !


 



لیست کل یادداشت های این وبلاگ