چند سروده ی کوچک خودمانی

انار را

روی شانه های بید

زیر شاخه های زیتون

کنار ساقه های اقاقی

دوست دارم

دست های همکلاسی ام

هنوز

زخمی ترکه هاست

* * * * * * * * * * * *

عشق

با آخرین پرنده

به آسمان ها رفت

با اولین پرواز

باید بروم

* * * * * * * * * * * *

برای بادها

غصه می خورم

خانه به دوشی

مصیبت کمی نیست

* * * * * * * * * * * *

شاعری

دست هایش را در باغچه کاشت

من نیمی از قلبم را ...

باید ببینمش

* * * * * * * * * * * *

زمستان است

نگرانت نیستم

نام کوچه ی شما

بهاران است

      *  آیات                       

                 برای"آیه"ی انقلاب بحرین"آیات القرمزی"

    آیات !    آیات !

     ای کاش

     گلوله ای بودم

     خمپاره ای خشمگین

     موشکی ویرانگر

      یا دست کم

     فشنگی غیرتمند

     ای کاش گلوله ای بودم

     شمشیری

     چوبدستی

     یا دست کم

     کلوخی با وجدان

     آیات !

     با آخرین سروده ات

     باریده ام

     با آخرین سروده ات

     منفجر شده ام

     با آخرین سروده ات

     آغاز شده ام

     آیات ! آیات!

     ای کاش گلوله ای بودم

     یا دست کم ، شمشیری

     ای کاش ...

     نیمی از دشمن

     سهم من است

     نیمه ی بی حیای دشمن

     سهم من است ...

    سرفه های شیطان را می شنوم

    آن طرف تر

    کنار سفره

    باچشم های آبی اش

    چمباتمه زده است

    دوباره

     فرعون ، آمده است

     عمروعاص ، آمده است

     یزید ، آمده است ...

     آیات ! آیات!

     نیمی از دشمن

     سهم من است ...

      واژه هایم

      قول داده اند

      گلوله شوند

      خمپاره هایی غیرتمند

      فشنگ هایی با وجدان

      شمشیر هایی بی حیا

      اما ای کاش

      آتش بودم آیات !

      نیمه ی بی حیای دشمن

      سهم من است

      ای کاش

      گلوله ای بودم آیات ! ...