می آیی
روزی که آسمان
در تصرف ماست
وخورشید
بر پیشانی عاشقان
طلوع می کند
می آیی
روزی که شهـــــــــر
به اسفند هزار مادر شهید
نماز می برد
و گل های آتشین
از سنگفرش خیابان
سلامت می کنند
می آیی
و به هزار پرسش بهار
پاسخ می دهی
و فلسفه درخت و پرنده
باران و بــــــــــــــــــــرگ
و رودخــانه و دریــــــا را
با مهربان ترین کلـــمات
معنی می کنی
می آیی
می آیی و نسیم
رایحـــــــــه ات را
بین غنچه های باغ
و واژه هایـــــــت را
میان شاعران شهر
به عـــــــــدالت
تقسیم می کنـــــــــــــد
و
بیــــــــــــــــــــــداد ها
در بـــــــــــــــــــــاد
گم
می شـــــــــــــــــــــونـد
