به آستان بی نشان فاطمه زهرا (س)
گاهی تبری به پای توحیـــد زدنـد
گاهی لگدی به جـان امّیـــد زدنـد
آن شب صفتان بی بصیرت ، آخر
آتش به در خانه ی خورشیـد زدند
ماه
آغاز نام تو بود
تاریکی
پایان راه من
چه غفلتی !
چه غفلتی !
می توانستم
زمزمه های زندگی را
از رودخانه ای بیاموزم
که سر به زیر و مهربان
رمزآلود
از حوالی چشم های روشن تو
می گذشت
و سحر گاهان
حریر آواز هایش را
به تنهایی پل
می بخشید
می توانستم
در مهتابی تو
از آن همه سنگلاخ
از آن همه پرتگاه هول انگیز
عبور کنم
با بال های عشق
می توانستم امّا ...
ماه
آغاز نام تو بود ...
* * دنیا برای تو نبود * به آستان بی نشان فاطمه زهرا (س)
دنیا برای تو نبود
ای زیور گردنت
تسمه ی مشک !
دنیا برای تو نبود ... (1)
می دانم
پینه ی دستانت را
هر روز
با علی (ع(
قسمت می کردی
ودستاس تو
آسمان را می چرخاند (2)
دنیا برای تو نبود
تردید دارم
خرمایی از فدک
خورده باشی
کاش می دانستم
وقتی ستارگان
تو را تشییع کردند
) امام ع(
اشک هایش را
به کدام گوشه ی بقیع
بخشید!
------------------------------------------------
1- رسول خدا : دنیا برای محمد(ص) وآل محمد (ص)نیست : شهیدی، دکتر سید جعفر ، زندگانی فاطمه زهرا
2- علی (ع) : فاطمه(س) در خانه من آنقدر دستاس کرد که دستانش پینه بست
، آنقدر با مشک آب کشید که بند مشک بر شانه اش جای انداخت
و آنقدر خانه را روفت که جامه اش رنگ خاک گرفت : شهیدی ، دکتر سید جعفر ، زندگانی فاطمه زهرا
