* دختر آفتاب
در آغاز راه
به قله رسیده ای
دختر آفتاب!
شادمان باش
پدرت
چندمین ستاره بود
از منظومه ای بزرگ
در کهکشانی دور
که به آسمان برگشت
به وطنش
وقصیده ی بلند نگاهت را
به تماشای عشق
فرستاد
و اینک ماه
به حرمت تو
تاریکی را کنار می زند
راه تو روشن است
دختر آفتاب !
دست ما را هم بگیر
تا از آوازهای آبی آسمان
چیزی
دریابیم
** تکرار آفتاب
موج ، عادت دریاست
جوانه ، عادت درخت
شکفتن ، عادت تو
پرنده از جنس پرواز است
باغ ، از جنس رویش
و تو از جنس آسمان
خورشید ،
با روشنی معنا می شود
قله با ارتفاع
و تو با وسعت سادگی ات
کوه از صلابت سرشار است
دشت ، از بی کرانگی
و تو از خدا و عشق
جنگل را با درختانش می شناسم
کهکشان را با ستارگانش
و تو را با پرندگان نگاهت
بهار ،تکرار طراوت است
صبح ، تکرار آفتاب
و تو ، تکرار امام
آه ای صمیمی روشن!
یک روز
دنیا
حماسه ی لحظه هایت را
عاشقانه
حکایت خواهد کرد
