سلام .برخی از دانشجویان و طلاب ،جهت مطالعه در تعطیلات تابستانی درخواست معرفی چند اثر داستانی مفید را داشتند . این هم نام چند نویسنده و برخی از آثارشان :
الف- نویسندگان و آثار ایرانی
1-محمد علی جمالزاده : غاز ، فارسی شکر است 2-صادق هدایت:داش آکل،سگ ولگرد 3-بزرگ علوی : گیله مرد 4-جلال آل احمد:مدیر مدرسه،بچه مردم 5-غلامحسین ساعدی :عزاداران بیل 6-سیمین دانشور:سووشون ، جزیره سرگردانی 7 -جمال میر صادقی:دیوار 8-محمود دولت آبادی:جای خالی سلوچ 9-احمدمحمود:مدار صفردرجه-زمین سوخته 10-سیدمهدی شجاعی:کشتی پهلوگرفته-دوکبوتر دو پنجره ،یک پرواز-آفتاب در حجاب 11-محمدرضا سرشار(رضا رهگذر) : آنک آن یتیم نظرکرده - توت فرنگی های روی دیوار 12 -فریدون عموزاده خلیلی:مجموعه داستان های کوتاه 13 - محسن سلیمانی: سالیان دور - آشنای پنهان 14 -ابراهیم حسن بیگی : محمد(ص) 15-محمد رضا بایرامی : پل معلق 16 -امیر حسین فردی:اسماعیل 17 -مجتبی رحمان دوست : مسافر 18-راضیه تجار : نرگس ها 19 -سیده زهرا حسینی: دا 20-نادر ابراهیمی:باسرودخوان جنگ در خطّه نام وننگ 21- سید ناصر حسینی : پایی که جا ماند 22- یارمحمد عرب عامری : استنک ها
ب - نویسندگان خارجی و آثار ترجمه شده
1- تولستوی : جنگ و صلح (تلخیص محمد رضا سرشار ) 2- داستایفسکی : جنایت و مکافات 3- جان اشتاین بک : داستان مروارید ، خوشه های خشم 4- چارلز دیکنز :داستان دوشهر 5-مارک تواین : شاهزاده و گدا 6- گابریل گارسیا مارکز : طوفان برگ 7 :هریت بیچر استو : کلبه عموتم 8- ارنست همینگوی : پیرمرد و دریا 9- ویکتور هو گو : مردی که می خندد
تقدیم به 175 غواص شهید و شهدای گمنام
* لحظه های آبی تر
خانه آن روز ها کبوتــــــــــــــر داشت
کوچه مان سایه ی صنوبــــــر داشت
آسمان،لحظــــــه های آبــــــــــــی تـر
عشق،رنگین کمان بهتــــــــــر داشت
دشت ، از موج چلچلــه لبــــریـــــــــــز
لاله ، همسایه های پـــــرپــــر داشت
سینه سرخی که زخم برمی داشت
در کنارش هزار مـــــــــــــــادر داشت
سبز تر بــــود شعــــر شاعــــر شهــر
بیت هایـــــــش صف دلاور داشــــــت
دل مــا واژه هـــــای سرخ تــــــــــو را
آیـــه آیــــه ، عجیــب ، باور داشـــــت
خیبــر خصم اگر علـــــــــــــم می شد
میهنم بازوان حیــــــــــــــــدر داشـــت
پیش نیرنگ هر معاویــــــــــــــــــه ای
صد و هفتـــــــــاد و پنج ابـوذر داشت ...
*** به امام عصر
آسمان
صبح به خیر می گوید
زمین
بیدار می شود
و هزار ماه
در انتظار سلام تو
صف می کشند
تو می آیی
و شب دنباله دارمان را
به آفتاب می رسانی
می آیی
جاده ها
به راه می افتند
کوه ها
حسین حسینت را
با صلابت
تکرار می کنند
و بیداد ها
در پرده های مشوش شب
گم می شوند
می آیی
دشت ها
صلوات می فرستند
و تو
مشت غنچه ها را
با مهربانی
باز می کنی . . .
یاس های جهان
نفس های توست
چند کوچک خودمانی
***روزگاری کوه بودم
سالیانی دریا
کاش آدم می شدم
یک روز
*** ستاره ها که می آیند
ماهی
روشن می شود درمن
خورشیدم را
قرن ها پیش
به سیاهی ابر ها سپرده ام
*** چه انتظاری داری
از من
حتی امام (ع)
راز هایش را
به چاه ها می گفت
در سایه های سنگین شب
